.png "English"){kind=small}
Η έγκαιρη χορήγηση της λειτουργικής θεραπείας μπορεί να συντελέσει στην θεραπεία του ιού HIV που προκαλεί το AIDS και στους ενήλικες ασθενείς, υποστηρίζουν ερευνητές του Ινστιτούτου Παστερ στο Παρίσι.
Η ανακοίνωση έρχεται λίγες μόνο ημέρες μετά την ανακοίνωση Αμερικανών συναδέλφων τους, ότι επετεύχθη η ίαση ενός δίχρονου παιδιού, που είχε μολυνθεί από τον ιό HIV κατά τη διάρκεια του τοκετού, από την μητέρα του.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου PLoS Pathogens, οι Γάλλοι ερευνητές εκτιμούν ότι εφόσον η διάγνωση και η έναρξη της θεραπείας γίνει στα αρχικά στάδια της λοίμωξης, ένας στους δέκα ασθενείς με AIDS (10%) μπορεί να θεραπευθεί.
Στο συμπέρασμα κατέληξαν αναλύοντας στοιχεία για το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών. Συγκεκριμένα, ο Δρ Αζιέ Σαέζ-Σιριόν και οι συνεργάτες του επικαλούνται τις περιπτώσεις 14 ενήλικων ασθενών (10 άνδρες και τέσσερις γυναίκες), που πλέον έχουν σταματήσει τη λήψη αντιρετροϊκών φαρμάκων, αφού δεν υπάρχει καμιά ένδειξη για ενεργή παρουσία του ιού HIV στον οργανισμό τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κανείς εκ των ασθενών δεν ανήκει το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, με φυσική ανοσία στον ιό HIV. Όπως έχει διαπιστωθεί στο παρελθόν, ελάχιστοι άνθρωποι απολαμβάνουν φυσικής προστασίας από το AIDS, λόγω γονιδιακών παραμέτρων που τους επιτρέπουν να καταστέλλουν τη λοίμωξη γρήγορα.
Οι περισσότεροι εκ των 14 ατόμων που πήραν μέρος στην γαλλική έρευνα, είχαν σοβαρά συμπτώματα εξαρχής, γεγονός που απέβη υπέρ τους αφού αυτό συντέλεσε και την έγκαιρη διάγνωση της λοίμωξης και την χορήγηση της αντιρετροϊκής θεραπείας.
Όλοι οι ασθενείς (γνωστοί ως «ομάδα Βισκόντι») είχαν αρχίσει τη θεραπεία το νωρίτερο 35 ημέρες και το αργότερο δέκα εβδομάδες μετά την αρχική μόλυνσή τους, δηλαδή πολύ πιο νωρίς από ό,τι συμβαίνει συνήθως με τον μέσο ασθενή. Η φαρμακευτική αγωγή διήρκεσε τρία χρόνια.
Τα αντιρετροϊκά φάρμακα κρατούν απλώς υπό έλεγχο τον ιό HIV, αλλά δεν μπορούν να τον εκριζώσουν από τον οργανισμό. Συνήθως, όταν σταματά η φαρμακευτική θεραπεία, ο ιός επανακάμπτει, κάτι όμως που δεν συνέβη με τους ασθενείς της «ομάδας Βισκόντι».
Σήμερα πλέον οι 13 ασθενείς έχουν συμπληρώσει επτά χρόνια χωρίς αντιρετροϊκή αγωγή, ενός ο 14ος έχει συμπληρώσει 10,5 έτη. Ο ιός HIV βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα στον οργανισμό τους, καθιστώντας τον ελεγχόμενο από το ανοσοποιητικό σύστημα, χωρίς τη βοήθεια αντιρετροϊκών φαρμάκων.
«Οι περισσότεροι ασθενείς που ακολουθούν την ίδια θεραπεία, δεν θα θέσουν υπό έλεγχο τη λοίμωξη, όμως υπάρχουν λίγοι που θα το πετύχουν», εξηγεί ο Δρ Σαέζ-Σιριόν και τονίζει ότι το 5% - 15% των ασθενών ουσιαστικά μπορούν να θεραπευτούν, υπό την έννοια ότι δεν θα χρειάζονται πια φάρμακα. «Έχουν ακόμα τον ιό HIV στον οργανισμό τους, αλλά έχουν απαλλαγεί από την λοίμωξη», σημειώνει.
Σύμφωνα με τον Δρ Σαέζ-Σιριόν, «υπάρχουν τρία οφέλη από την έγκαιρη θεραπεία: Περιορίζει τα σημεία όπου ο ιός HIV μπορεί να παραμείνει κρυμμένος, μειώνει την ποικιλομορφία του ιού και διατηρεί την ανοσολογική αντίδραση απέναντι στον ιό, κρατώντας τον έτσι υπό έλεγχο».
Πάντως οι ερευνητές παραδέχονται ότι δεν είναι σαφές γιατί μερικοί μόνο ασθενείς «θεραπεύονται» και άλλοι όχι. Επιπλέον, το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται από AIDS, αργούν να το ανακαλύψουν και όταν πια έχει τεθεί η διάγνωση, ο ιός έχει εξαπλωθεί στον οργανισμό τους, οπότε είναι δύσκολο η θεραπεία να έχει αποτέλεσμα.
