Σπιτική μπίρα από τσουκνίδες

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα νέα στήλη στην "Guardian", o John Wright δίνει οδηγίες πώς να φτιάχνεις σπιτικές μπίρες και άλλα αλκοολούχα ροφήματα από υλικά που βρίσκεις εύκολα, αλλά δύσκολα μπορείς να φανταστείς ότι έχουν και τέτοια χρήση. Στο πρώτο «μάθημα» της σειράς φτιάχνει σπιτική μπίρα από τσουκνίδες.


«Χρησιμοποιώ πολύ τις τσουκνίδες» γράφει. «Έχω φτιάξει ζυμαρικά από τσουκνίδες, κροκέτες από τσουκνίδες, και, κυρίως, μια πολύ ωραία τσουκνιδόσουπα. Φτιάχνουν όμως και καλή μπίρα. Η αναζήτηση τσουκνιδών μπορεί να είναι μια οδυνηρή εμπειρία, εκτός κι αν είσαι καλά εξοπλισμένος και προστατευμένος με χοντρά ρούχα, λαστιχένια γάντια και καλά αθλητικά παπούτσια. Όσο καλά κι αν προστατευτείς όμως, οι διαολεμένες πάντα θα σε ακουμπήσουν κάπου. Την προηγούμενη εβδομάδα, παρ’ όλες τις προφυλάξεις, μία κατάφερε να μπει μέσα απ’ το παντελόνι και να αγγίξει το πόδι μου. Σκέφτομαι να αγοράσω ρούχα μελισσοκόμου για την επόμενη φορά.

Η εποχή συγκομιδής των τσουκνιδών φτάνει στο τέλος της, αλλά σε σκιερά μέρη υπάρχουν ακόμη τσουκνίδες με τρυφερές κορυφές (αυτές που δεν έχουν βγάλει συστάδες με άνθη). Τα παλιά φύλλα είναι μάλλον πικρά, έτσι μαζέψτε μέχρι τα δώδεκα πρώτα από την κορυφή.

Αυτή η μπίρα είναι εύκολη στην παρασκευή της και πίνοντας ένα ποτήρι έχεις τις ίδιες επιπτώσεις με ενός ποτηριού σαμπάνιας.

Συστατικά

• 1 κιλό κορυφές τσουκνίδας (περίπου μια πλαστική τσάντα ασφυκτικά γεμάτη)
• 5 λίτρα νερό
• 450 γραμμάρια ζάχαρη
• Χυμός δύο λεμονιών
• 50 γραμμάρια όξινου τρυγικού καλίου (υπάρχει σε οινολόγους και οινοποιεία)
• Βρύα carrageen (δεν είναι απαραίτητα, βοηθάει τη μπίρα να είναι διαυγής)
• Ένα φακελάκι μαγιά μπίρας

 Βράστε τις τσουκνίδες για 15 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά. Σουρώστε τις τσουκνίδες και μαζέψτε τα υγρά σε έναν αποστειρωμένο κουβά.

Ρίχνουμε και ανακατεύουμε τη ζάχαρη μέχρι να διαλυθεί. Αφήνουμε να κρυώσει (θερμοκρασία δωματίου). Προσθέτουμε το λεμόνι και τη μαγιά (διαβάζουμε τις οδηγίες στο φακελάκι, ίσως να χρειάζεται να την «ενεργοποιήσουμε»). Καλύπτουμε με πανί και αφήνουμε για τρεις μέρες.

Χωρίς να αναταράξουμε τον κουβά, γεμίζουμε προσεκτικά γυάλινα μπουκάλια με το υγρό, χωρίς το ίζημα που έχει σχηματιστεί στον πάτο του. Η μπίρα θα συνεχίσει να «ζυμώνεται», φτιάχνοντας βαθμιαία ένα στρώμα ατμού και είναι έτοιμη να την πιεις σε μια εβδομάδα. Όσο παλιώνει γίνεται καλύτερη.

 Εκτονώστε απαλά το αέριο που μαζεύεται σε κάθε μπουκάλι κάθε δυο τρεις μέρες, για να μην μαζεύεται πολύ. Η μπίρα μπορεί να προκύψει λίγο θαμπή, μην ξεχνάτε όμως ότι είναι σπιτική, οπότε απλά θεωρείστε ότι αυτός είναι ο «χαρακτήρας» της. Και μην ενοχληθείτε από το ίζημα στον πάτο του μπουκαλιού, απλά ρίξτε στο ποτήρι προσεκτικά!

iefimerida.gr