Εμείς είμαστε μέσα στο τούνελ. Και στο σκοτάδι δεν μας βλέπουν
- Μα πόσο μακρύ είναι το τούνελ;
- Πάψε και περπάτα!
- Πρόπερσι μου έλεγες πως κοντεύουμε. Πέρσι μου έλεγες πως φτάνουμε. Φέτος, δεν λες τίποτα!
- Τι να πω. Ότι μου λένε, λέω.
- Και τώρα τι σου λένε;
- Τίποτα. Τα ίδια που λέγανε πέρυσι και πρόπερσι. Μόνο ο παρουσιαστής αλλάζει. Πρόπερσι τα έλεγε ο Γιώργος, πέρσι ο Λουκάς, φέτος ο Αντώνης.
- Πάνε τώρα τρία χρόνια που έμεινε το τρένο μέσα στο τούνελ και μας είπαν να προχωρήσουμε με τα πόδια.
- Και μας είπαν ακόμα πως σύντομα θα έρθει να μας πάρει άλλο τρένο. Θα βλέπαμε το φως του στο βάθος, μακριά.
- Τίποτα δεν είδαμε. Λες να μας ξέχασαν;
- Μπα – όλη η ανθρωπότητα ασχολείται μαζί μας. Στέλνουν ειδικούς, σοφούς, οικονομολόγους, εμπειρογνώμονες. Στέλνουν και λεφτά – δισεκατομμύρια!
- Εμείς γιατί δεν έχουμε λεφτά;
- Διότι εμείς είμαστε μέσα στο τούνελ. Και στο σκοτάδι δεν μας βλέπουν.
- Μπαμπά τι είναι οι εμπειρογνώμονες;
- Ξέρω εγώ; Κάποιοι ειδικοί, σπουδαγμένοι.
- Και γιατί δεν βλέπουμε κανέναν άλλο άνθρωπο μέσα στο τούνελ;
- Ρώτησα κι εγώ και μου είπαν πως ο καθένας έχει την δικιά του σήραγγα.
- Σήραγγα; Όπως αυτή που κάνουν τις ενέσεις;
- Μην λες κουταμάρες. Αυτή λέγεται σύριγγα.
- Μπαμπά κουράστηκα. Δεν μπορώ άλλο.
- Έλα να κάτσουμε εδώ, σε μια εσοχή. Έχω και ψωμοτύρι.
- Ωραία – πεινάω! Τόσο λίγο;
- Σςς, μη μιλάς. Ακούω ειδήσεις. Λένε πως έρχεται τρένο!
- Να – βλέπω το φως! Πλησιάζει! Σφυρίζει! Του του του…
- Κόβει ταχύτητα. Τι γράφει στο πλάι; Ξένα γράμματα. Δεν διαβάζονται.
- Φωτισμένο μα άδειο. Ούτε δέκα άνθρωποι μέσα. Λες να είναι εμπειρογνώμονες;
- Μα τι γίνεται – γκαζώνει!
- Πέρασε! Έφυγε! Του του του… Τι θα κάνουμε;
- Τι να κάνουμε… Θα περπατάμε περιμένοντας το επόμενο. Πάμε πάλι, σήκω. Έχουμε δρόμο μες το λαγούμι.
- Μπαμπά τι είναι λαγούμι;
____
Νίκος Δήμου