.png "English"){kind=small}
Η Σούλα είναι η επιτομή της ελληνικής καπατσοσύνης. Χουλιγκανισμός και αγραμματοσύνη στο Λύκειο, έβγαλε μια ψευτοσχολή και χάρη στο κόμμα (μην πάρετε όρκο ποιο κόμμα είναι) διορίστηκε σε ‘θέση γραφείου’ και μετά πολιτεύτηκε.
Για κάποια χρόνια έγινε αντίδημαρχος και ο δήμος τό'χε τούμπανο ότι έκανε τον ‘ταμία’ του δημάρχου.
Ο τελευταίος, ας το πούμε Θανάση, ήταν ένα γνωστό απόβρασμα (με πτυχία πάντως) , που έγινε πρωταγωνιστής ενός σκανδάλου, με πανελλήνια αλλά και διεθνή απήχηση.
Η Σούλα φιγουράρει σε μια από τις δημοσιοποιημένες λίστες των καταθετών σε διεθνείς τράπεζες με το στρογγυλό ποσόν των 15 εκατ ευρώ.
Ο δήμαρχος Θανάσης, εμφανίστηκε να έχει κάτι παραπάνω στη λίστα, κοντά στα 18 εκατ. Η παράταξή του Θανάση έχασε στις τελευταίες εκλογές, αλλά η ίδια είναι αργόμισθη και αράζει από καφετέρια σε καφετέρια.
Αμέριμνη, διηγείται σε παρέες, ότι παρότι υπάρχουν και πρόσωπα που δεν είναι φιλικά, πώς η ίδια κινεί τα πακέτα των 500.000 ευρώ.
Για να συγκεντρώσει το θηριώδες ποσόν των 15 εκατ. ευρώ σημαίνει ότι όχι μόνο συμμετείχε σε αυτά που φημολογούνταν στο δήμο, αλλά ότι είχε ‘γδάρει’ τους προμηθευτές και είχε λεηλατήσει τα δημόσια έργα.
Ρώτησα αρμοδίους πώς προχωράει ο έλεγχος της φοροδιαφυγής, το τσεκάρισμα των καταθετών εξωτερικού.
Αυτά που άκουσα προδιαγράφουν τι θα γίνει το 2013 και γιατί θα προσκρούσει η αποστολή σωτηρίας της χώρας σε γρανιτένιο βράχο.
Οι φορολογικές αρχές λοιπόν απέρριψαν μια πρόταση ενός υπεύθυνου φορέα, να κινηθεί το κράτος με συνοπτικές διαδικασίες και να επιδικάσει ένα φόρο στην κάθε Σούλα.
Πρόκριναν αντ’ αυτού, μια τακτική όπου η Σούλα θα κληθεί περί το 2015 να δώσει εξηγήσεις.
Η χρονιά που μπήκαμε θα είναι δραματική ως προς την οικονομική κρίση.
Ένα 25-30% του πληθυσμού τσακίζεται από την ανεργία και τη δραματική μείωση του εισοδήματός του που το οδηγεί σε συνθήκες πείνας, ανεργίας, δυστυχίας.
Ένα επιπλέον 40-50% γνωρίζει απότομη μείωση του βιοτικού του επιπέδου, θα τα φέρνει βόλτα τελειώνοντας τα έτοιμα και κατεβάζοντας δραματικά τα στάνταρντς στη καθημερινή του ζωή, θα κόψει τα φροντιστήρια και τα ιδιωτικά σχολεία των παιδιών, τις διακοπές και τα ψώνια σε ρούχα, διασκέδαση.
Αυτές οι δύο κατηγορίες αθροίζουν ένα 70-80% των ελλήνων πολιτών, που κινείται κάπου μεταξύ συντριβής και κατάθλιψης.
Όλοι αυτοί γνωρίζουν , σε μια τόσο μικρή χώρα και τόσο κουστομπόλικη κοινωνία, κάποια Σούλα στο περιβάλλον τους.
Ξέρουν ένα γιατρό κρατικού νοσοκομείου, κάποιον επιχειρηματία της ψυχαγωγίας, έναν παράγοντα που κινείται στις παρυφές των τοπικών αρχών.
Έχουν επίγνωση του πλούτου όλων αυτών, γιατί η επίδειξη είναι σταθερή αξία της χώρας...
Όλοι λοιπόν όσοι συνθλίβονται, είναι σε θέση να αντιληφθούν κατά πόσον κινείται ο μηχανισμός κατά της φοροδιαφυγής, -αν όχι να πιάσει τα περασμένα, τουλάχιστον να σταματήσει το πλιάτσικο εναντίον του δημοσίου χρήματος. 4-5 σε προφυλάκιση δεν σταματούν τις εξελίξεις.
Αυτά τα απλά μαθηματικά με κάνουν να δώσω μεγαλύτερη βάση στην ανάλυση που κάνουν πολλοί γνωστοί μου, με γνώση και εμπειρία, που θεωρούν ότι το 2013 το πολιτικό σύστημα θα δεχθεί σεισμικές πιέσεις.
Μέχρι του βαθμού που θα απειληθούν ή θα γίνουν εκλογές.
Η φυλάκιση ενός Τσοχατζόπουλου, ενός Λαυρεντιάδη και ενός Λάκη Γαβαλά, ο σύμβουλος του ΕΟΤ δεν είναι αρκετές για να απαλύνουν το πόνο όλων αυτών που γκρεμίζεται καθημερινά το οικοδόμημα που'χαν φτιάξει, είτε από τη δουλειά τους, είτε από τους καρπούς της φούσκας.
Ο Σόιμπλε, η Μέρκελ, η Λαγκάρντ, το Reuters, ο Guardian, οι New York Times, το Spiegel, όλοι αυτοί μαζί εν χορώ, λένε τους τελευταίους 6 μήνες, ότι οι ελληνικές ελίτ δεν έχουν διάθεση να βάλουν χέρι στο γκρίζο υπόστρωμα της φοροδιαφυγής.
Ανησυχούν όχι τόσο για τη κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά επειδή μια τόσο προκλητική αδιαφορία από τις αρμόδιες αρχές και τις κατά συνθήκην ελίτ της χώρας για στοιχειώδεις κανόνες, θα φέρει έκρηξη της οργής μεγάλων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Όλοι αυτοί οι εξωτερικοί παράγοντες δείχνουν να ανησυχούν περισσότερο απότι εσωτερικές δυνάμεις για την διαρκή άνοδο της Χρυσής Αυγής, -και δεν το κάνουν από ιδεολογικές αναστολές.
Ανησυχούν επίσης, πυλώνες του αστικού συστήματος , μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, που έχουν αρχίσει να βάζουν μέσα στις αναλύσεις τους πιθανές εκλογές, με αλλαγή της κυβέρνησης.
Όταν ο Πάσχος Μανδραβέλης και η Καθημερινή δημοσιεύουν άρθρο με τίτλο ‘Η απάτη του Πόθεν Έσχες των βουλευτών’ , αυτό είναι μια ένδειξη ότι το ‘κάστρο’ που έχει χτίσει το πολιτικό σύστημα για τον εαυτό του, διατηρεί τα αναχώματά του, αλλά το βλέπει πλέον γυμνό και ανατριχιαστικό όλη η κοινωνία.
Ο Γιάννης Στουρνάρας έδειχνε ότι θα χειριζόταν τη θέση του Υπουργού με περισσότερη μαεστρία απ'ότι οι δύο προηγούμενοι, αλλά φαίνεται ότι διαρκώς στριμώχνεται προς μια αδιέξοδη γωνία: κάθε μέτρο που εξαγγέλει και ακουμπάει λίγο τους ‘ξεφωνημένους’, μετά από λίγο αποσύρεται χάρη στις πιέσεις.
Έτσι ξανά-μανά στρέφεται σε αυτούς που ξαναπλήρωσαν και βγάζει τα σπασμένα από το 70-80% των πολιτών, που έχουν ξαναπεράσει από το ταμείο.
Το ρεφρέν που επαναλαμβάνουν οι Σόιμπλε, Λαγκάρντ και τα διεθνή media είναι ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των ελληνικών ελίτ έχει ‘συνεταιρισμό’ με εκείνα στα στρώματα, που όχι μόνο αποκόμισαν τα μέγιστα από τη περίοδο του μεγάλου πλιάτσικου, αλλά συνεχίζουν να πλουτίζουν έξω από κανόνες και φραγμούς.
Η διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ κινδυνεύει να μετατραπεί σε κουστομπολιό, ενώ παραμένει αναπάντητο το κεντρικό ερώτημα: τι θα κάνει η ηγεσία της χώρας με τον έλεγχο όσων διαθέτουν φουσκωμένους λογαριασμούς; Θα πράξει κάτι αντίστοιχο που έπραξε η Γαλλία και η Γερμανία, οι οποίες αποκόμισαν πρόσθετους φόρους απο τους καταθέτες, μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων;
Η μήπως η λίστα Λαγκάρντ έχει μέσα αρκετούς πιο επώνυμους Σούλες και Θανάσηδες και η ελληνική δημοκρατία δεν θέλει να τους ενοχλήσει;
Μικρά βήματα πάνω απ’ τους μεγάλους γκρεμούς Όλα τα παραπάνω δεν προκαλούν ούτε ενθουσιασμό μήτε ανακούφιση.
Όποιοι παραμένουμε (πολύ) συγκρατημένα αισιόδοξοι, το οφείλουμε περισσότερο σε μικρές προόδους που βλέπουμε σε γωνιές που δεν πέφτουν πολλά φώτα.
Η IncrediBlue πήρε βραβείο για μια καινούργια προσπάθεια που συνδυάζει τεχνολογία και τουρισμό.
Σε ένα γνωστό τουριστικό προορισμό που τον θεωρούσα ‘καμένο’, μου εξήγησαν γιατί πηγαίνουν καλύτερα απόσο νομίζουμε.
Σε ελληνικά προϊόντα που καταφέρνουν και αυξάνουν τις εξαγωγές τους, γιατί οι παραγωγοί βρίσκονται κάτω από μεγάλη πίεση και ψάχνουν από κάπου να πιαστούν.
Στους 10δες πανεπιστημιακούς του εξωτερικού, πολλοί αλλοδαποί, που ήταν υποψήφιοι για τις εκλογές διοικήσεων στα Πανεπιστήμια, όπου η κοινωνική πίεση είναι ασφυκτική πάνω στις μειοψηφίες-κατακτητές και στο κράτος που δεν εφαρμόζει κανέναν νόμο.
Στη σταδιακή υποχώρηση των ξένων, από τους Γερμανούς μέχρι τους Αμερικανούς, που φαίνεται ότι νοιώθουν άβολα να αφήσουν μια γωνιά της Ευρώπης, που μάλιστα λέγεται Ελλάδα, να διολισθήσει σε εμφύλιο πόλεμο και να καταπέσει σ’ ένα απέραντο γκέτο.
Στα εκατομμύρια των ξένων, που θέλουν κάθε χρόνο να επισκεφτούν την χώρα μας, για να κάνουν τις διακοπές τους...
Η ανάταξη ενός βαριά ασθενή εξαρτάται πάντα σε μικρό βαθμό από ένα θαύμα και περισσότερο στη καθημερινή βελτίωση, συνήθως ανεπαίσθητη.
Στον ασθενή αυτό μένουν πάντοτε σημάδια και αδυναμίες, αλλά εδώ μιλάμε για τη μάχη της ζωής του.
Τον αγώνα της ζωής μας κόντρα σε ανεπαρκείς και άπληστες ηγεσίες, που έχουν γίνει συνεταίροι με τις Σούλες και τους Θανάσηδες.
_________
ΥΓ1. Διαβάστε το βιβλίο του Ιάσονα Μανωλόπουλου ΄Το επαχθές χρέος. Πώς το ευρώ, η πολιτική ελίτ και η τάξη των επενδυτών λεηλάτησαν την Ελληνική Δημοκρατία’.
Ο Ι.Μανωλόπουλος δεν είναι αριστεριστής, αλλά διαχειριστής κεφαλαίων, που αφιέρωσε χρόνο για να μελετήσει ιστορία και τις εξελίξεις, πράγματα που ύφανε με ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Μικρή σημασία έχει ότι στον ελληνικό τίτλο δεν αποδίδεται ο όρος ‘λεηλάτησαν’.
ΥΓ2. Η Σούλα και ο Θανάσης είναι πραγματικά πρόσωπα, απλώς έχουν αλλάξει τα στοιχεία τους, γιατί εδώ δεν υποκαθιστούμε τους δικαστές. Θα δυσκολευτείτε να τους εντοπίσετε, γιατί στην ελληνική επικράτεια υπάρχουν 10δες μπουμπούκια που έχουν αντίστοιχη δράση και ανάλογους τραπεζικούς λογαριασμούς.
.lifo.
