.png "English"){kind=small}
Η έρευνα της μνήμης ήταν πάντα στο επίκεντρο της ψυχολογίας. Η ανάρτηση αυτή περιγράφει ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα της.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα περισσότερο από συλλογή αναμνήσεων. Μνήμες για ανθρώπους, τόπους, ήχους, αξιοθέατα. Πιθανώς είναι ότι πιο σημαντικό έχουμε.
Ο τίτλος αυτής της ανάρτησης είναι ο ίδιος με αυτόν που είχε το άρθρο του ψυχολόγου George A. Miller, το οποίο δημοσιεύτηκε το 1956, και αφορούσε την χωρητικότητα της ανθρώπινης μνήμης.
Η παρακάτω εισαγωγή του άρθρου έχει καταστεί διάσημη μεταξύ των ιστορικών της ψυχολογίας.
"Το πρόβλημά μου είναι ότι καταδιώκομαι από έναν ακέραιο αριθμό. Για επτά χρόνια αυτός ο αριθμός με παρακολουθεί , έχει παρεισφρήσει στα προσωπικά μου δεδομένα και μου επιτίθεται από τις σελίδες των πιο γνωστών εφημερίδων. Ο αριθμός αυτός πετυχαίνει διάφορες μεταμφιέσεις, έτσι ώστε μερικές φορές να είναι λίγο μεγαλύτερος και μερικές φορές λίγο μικρότερος από ό, τι συνήθως, αλλά ποτέ δεν αλλάζει πολύ. " (Miller, 1956, p. 81). (Miller, 1956, σ. 81).
Ο μαγικός αυτός αριθμός είναι το 7, και αντιπροσωπεύει (συν-πλην δύο) τον αριθμό των διαφορετικών κομματιών πληροφοριών που μπορούμε να αποθηκεύσουμε στην βραχυπρόθεσμη μνήμη μας. Το κάθε κομμάτι πληροφοριών μπορεί να έχει διαφορετική χωρητικότητα και διαφορετική πληροφορία μέσα του. Αυτή η πληροφορία μπορεί να είναι είτε ένα ψηφίο όπως το 4 ή μία σειρά ψηφίων όπως το 738. Για κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με τους αριθμούς, όπως ένα μικρό παιδί, το κάθε ψηφίο μπορεί να είναι διαφορετικό κομμάτι πληροφορίας. Για τους μεγαλύτερους, αριθμοί με πολλά ψηφία, μπορεί να αποτελούν ένα ενιαίο κομμάτι πληροφορίας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να απομνημονεύσουν περίπου επτά αριθμούς για σύντομο χρονικό διάστημα, και ελάχιστοι καταφέρνουν να απομνημονεύσουν δέκα αριθμούς.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η βραχυπρόθεσμη μνήμη για τους ψυχολόγους αναφέρεται σε πράγματα που επεξεργάζονται στον εγκέφαλο μας σε κάποοια δεδομένη στιγμή. Για παράδειγμα, καθώς διαβάζετε αυτη την ανάρτηση, οι λέξεις αποθηκεύονται στην προσωρινή μνήμη σας για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, στην συνέχεια εξάγεται κάποιο νόημα (ελπίζουμε) και τέλος αυτό το νόημα είτε θ' αποθηκευτεί είτε θα απορριφθεί. Πιθανώς αύριο να θυμάστε αμυδρά αυτή την ανάρτηση, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν θυμάστε τις ακριβείς λέξεις και προτάσεις.
Από τότε έγιναν πολλές έρευνες, όμως η βασική άποψη ότι η βραχυπρόθεσμη μνήμη μας είναι περιορισμένη, εξακολουθεί να ισχύει.
Αν νομίζετε ότι το να θυμάστε επτά δεδομένα δεν είναι πολλά, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι πρόσφατη έρευνα (Kaldy & Leslie, 2005) δείχνει ότι όταν είμασταν 6 μηνών μπορούσαμε να κρατήσουμε μόνο μία πληροφορία στη βραχυπρόθεσμη μνήμη μας.
antikleidi
