.png "English"){kind=small}
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Σαν τις αθλητικές ειδήσεις στο τέλος του δελτίου ειδήσεων έχει γίνει το απαραίτητο καθημερινό δεκάλεπτο της Χρυσής Αυγής στα κανάλια. Στο τέλος θα αποκτήσει και σπόνσορα, ίσως την ένωση μικροπωλητών ή άλλη κατηγορία επαγγελματιών που δοξολογούν τους φασίστες που τους απαλλάσσουν από τον ανταγωνισμό με τους αλλοδαπούς (που μπορεί να έχουν και νόμιμες άδειες- οι ίδιοι βέβαια κόβουν κανονικά τις αποδείξεις τους και απασχολούν μόνο νόμιμους, ασφαλισμένους μετανάστες).
Και οι πονηροί χρυσαυγίτες από νωρίς κατάλαβαν την προθυμία των καναλιών να ανταποκριθούν ασμένως στην προβολή της πραμάτειας τους (άγρια θεαματική βία) και ανταπέδωσαν. Έκαναν τους εαυτούς του τηλεοπτικό προϊόν και εξασφάλισαν καθημερινό σόου για τα δελτία και καθημερινή δωρεάν prime-time διαφήμιση για τους εαυτούς τους.
Σαν να τους βλέπεις να οργανώνουν το business plan. Σήμερα θα βαρέσουμε σε αυτήν τη λαϊκή, αύριο σε αυτό το πανηγύρι, μεθαύριο σε αυτήν τη γειτονιά, την Τετάρτη θα στήσουμε επεισόδιο στη Βουλή, την Πέμπτη διαφημιστικό χάπενινγκ διανομής τροφίμων στο Σύνταγμα (όπως κάτι εταιρείες που μοιράζουν τυράκια στα σούπερ μάρκετ για να προωθήσουν το προϊόν τους), Σαββατοκύριακα εξόρμηση στην επαρχία. Για την εικόνα έχουμε δικό μας camera man, στέλνουμε στα κανάλια μονταρισμένα πλάνα ακόμα και από τις συνεδριάσεις τους Κοινοβουλίου - τίποτα στην τύχη. Κοντινά στα μπράτσα και τον πυρετό στο μάτι.
Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι σταθμοί. Τα πλάνα προβάλλονται δεκάδες φορές, οι λαμπεροί (στο κρανίο) πρωταγωνιστές απαγγέλλουν το ίδιο ρατσιστικό ποίημα, το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Η διαφήμιση της βίας, η εξοικείωση με το φασισμό, η επισημοποίηση του περιθωρίου. Νομίζουν ίσως ότι αν τους καλέσουν στις εκπομπές και τα παράθυρα μαζί με τους συνηθισμένους προσκεκλημένους τους θα τους αποστομώσουν. Θα τους αντιμετωπίσουν με επιχειρήματα, θα θριαμβεύσει ο λόγος και οι ιδέες και οι αψεγάδιαστοι δημοσιογράφοι θα προσφέρουν υπηρεσίες στη Δημοκρατία. Πλάνη. Πώς θα ανταλλάξεις επιχειρήματα με ανθρώπους που το μίσος τούς έχει τσιμεντώσει το μυαλό; Ασύμπτωτες κουβέντες, παράλληλοι μονόλογοι (ουρλιαχτά), το target group του καθενός είναι διαφορετικό και ο καθένας απευθύνεται μόνο στο δικό του. Μπορείς να κάνεις διάλογο με μία αγέλη λύκων ότι δεν δικαιούται να σε φάει;
Η εξέλιξη προδιαγεγραμμένη. Βήχει ο Παναγιώταρος στο BBC; Παθαίνει πνευμονία όλη η μεσημεριανή και βραδινή ζώνη. Παραληρεί η κυρία του Μιχαλολιάκου; Μονοκαλλιέργεια οι σοφίες της (επικρινόμενες με επιχειρήματα, βεβαίως) στα ηλεκτρονικά μέσα. Βγάζει τα μπράτσα του στο σεριάνι ο Κασιδιάρης; Επί ένα 24ωρο θα ακούς και τις εμβριθείς απόψεις του. Και είναι λάθος.
Είναι άλλο πράγμα να μην αποκλείεις την Χρυσή Αυγή από τα μέσα, άλλο πράγμα η απαραίτητη ενημέρωση και ανάλυση για τη δράση της και άλλο να στήνεται ένα ατέλειωτο νταβαντούρι, ένα τηλεοπτικό ριάλιτι με κάθε αφορμή που (ανελλιπώς) σου προσφέρει. Η δοσολογία και ο τρόπος κάνουν όλη τη διαφορά. Όταν φτάνεις να βλέπεις συχνότερα τον Καραϊσκάκη από τον Σαμαρά και τον Παναγιώταρο από τον Σόιμπλε, ξέρεις ότι ούτε τα καταρρέοντα κανάλια έχουν διδαχθεί από τα λάθη τους.
