Κάποιος γυρίζει από το Μαρόκκο και μου λέει μία περίεργη ιστορία για το πώς βλέπουν ορισμένες φυλές το προπατορικό αμάρτημα.
Η Εύα περπατούσε στον κήπο της Εδέμ όταν το φίδι σύρθηκε κοντά της.
“Φάε αυτό το μήλο“, είπε το φίδι.
Η Εύα, τηρώντας την εντολή του Θεού, αρνήθηκε.
“Φάε αυτό το μήλο“, επέμεινε το φίδι, “γιατί πρέπει να γίνεις πιο όμορφη για τον άντρα σου”.
“Δεν χρειάζεται“, είπε η Εύα, “γιατί δεν έχει καμία άλλη γυναίκα εκτός από μένα¨.
Το φίδι γέλασε:
“Φυσικά και έχει“.
Και καθώς η Εύα δεν τον πίστευε, την πήγε στην κορυφή ενός λόφου όπου βρισκόταν ένα πηγάδι.
“Η γυναίκα βρίσκεται μέσα σε αυτή την σπηλιά. Ο Αδάμ την έκρυψε εδώ“.
Η Εύα έσκυψε πάνω από το πηγάδι και είδε μια όμορφη γυναίκα να αντικατοπτρίζεται στο νερό του πηγαδιού. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, σε εκείνο το σημείο, έφαγε το μήλο που της πρόσφερε το φίδι.
Σύμφωνα με την ίδια φυλή από το Μαρόκκο, όσοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στην αντικατόπτριση του πηγαδιού και δεν φοβούνται πλέον τους εαυτούς τους, επιστρέφουν στον Παράδεισο.
PAULO COELHO