English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Η επιστήμη των βασανιστηρίων





Η σύγχρονη «επιστήμη» των βασανιστηρίων χρηματοδοτείται από τη CIA από το 1950. Επειδή η νομοθεσία των ΗΠΑ δεν επέτρεπε τέτοιες έρευνες, το έργο δόθηκε εργολαβικά στο Ινστιτούτο Αλαν του Πανεπιστημίου Μακγκίλ του Μόντρεαλ.


Ο διευθυντής του, δόκτωρ Γιούεν Κάμερον, ανέλαβε να υλοποιήσει την περίφημη φράση του Οργουελ από το βιβλίο του «1984». «Θα σου αδειάσουμε το μυαλό και ύστερα θα σ' το ξαναγεμίσουμε». Τα πειράματα του δρα Κάμερον αποσκοπούσαν να ξαναφέρουν το βασανιζόμενο σε βρεφική ηλικία σκοτώνοντάς του τη μνήμη. Αυτό γινόταν με πολλαπλά ηλεκτροσόκ και τη χορήγηση ενός κοκτέιλ, ψυχοτρόπων ουσιών, ανάμεσά τους και LSD. Παράλληλα ο ανακρινόμενος δεν είχε επαφή με τις αισθήσεις του. Ούτε έβλεπε ούτε άκουγε, ενώ τα χέρια και τα πόδια ήταν σε μονωτικούς κυλίνδρους.



Σε ένα άρθρο του που έγραψε το 1960, αυτός ο σαδιστής γιατρός εξηγούσε τη θεωρία του: «Δύο μείζονες παράγοντες μας επιτρέπουν την αντίληψη του χρόνου και του χώρου· με άλλα λόγια να γνωρίζουμε πού και ποιοι είμαστε. Αυτοί οι δύο παράγοντες είναι:


α) η συνεχής εισροή αισθητηριακών ερεθισμάτων
β) η μνήμη μας».


Το έργο του Κάμερον κωδικοποιήθηκε από τη CIA σαν επίσημη ανακριτική μέθοδος και εξέδωσε έναν επίσημο οδηγό βασανιστηρίων με το κωδικοποιημένο όνομα «KUBARK».


Σε αυτή τη μέθοδο εκπαιδεύτηκαν σχεδόν όλα τα ανακριτικά κέντρα του κόσμου, στρατιωτικά ή αστυνομικά.


Αλλά το εγχειρίδιο είναι πιο προσεκτικό όταν απευθύνεται σε Αμερικανούς ανακριτές και παραδέχεται πως αυτές οι μέθοδοι ανάκρισης είναι παράνομες. Και συμβουλεύει τους ανακριτές να ζητούν εκ των προτέρων έγκριση από τους προϊστάμενούς τους, αν πρόκειται να προκληθούν σωματικές βλάβες ή στην περίπτωση που θα χρησιμοποιηθούν ιατρικές, χημικές ή ηλεκτρικές μέθοδοι ή υλικά για να αποσπαστεί η συναίνεση του κρατουμένου.
Και όταν βέβαια «συναινεί» το θύμα συχνά βλέπει τον ανακριτή σαν πατέρα του.


Αλλά αυτές οι προφυλάξεις δεν χρειάζονται να παρθούν αν οι ανακρίσεις γίνουν σε τρίτες χώρες και πάντοτε υπό την επίβλεψη Αμερικανών αξιωματούχων.




Απόσπασμα από άρθρο του  ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ  στην  ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ