Το Compact Disc (συμπιεσμένος δίσκος) εφευρέθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 από τον James T. Russell.
Ο Russell ήταν λάτρης της μουσικής και, όπως πολλοί μουσικόφιλοι εκείνης της εποχής, ήταν απογοητευμένος με το πόσο φθείρονταν οι δίσκοι βινυλίου με το πέρασμα του χρόνου.
Το όραμα του ήταν ένα σύστημα που θα ηχογραφούσε και θα αναπαρήγαγε ήχο χωρίς να υπάρχει φυσική επαφή ανάμεσα στα κομμάτια που το αποτελούν, και σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος να το πετύχει αυτό θα ήταν να χρησιμοποιήσει φως.
Μετά από χρόνια δουλειάς, ο Russell κατάφερε να κατασκευάσει το πρώτο ψηφιακό / οπτικό σύστημα ηχογράφησης και αναπαραγωγής, δηλαδή το πρώτο CD.
Παρόλα αυτά το CD άρχισε να έχει επιτυχία ως προϊόν την δεκαετία του 1980, όταν η εταιρία Philips άρχισε να το παράγει μαζικά.
Ο Russell ήταν λάτρης της μουσικής και, όπως πολλοί μουσικόφιλοι εκείνης της εποχής, ήταν απογοητευμένος με το πόσο φθείρονταν οι δίσκοι βινυλίου με το πέρασμα του χρόνου.
Το όραμα του ήταν ένα σύστημα που θα ηχογραφούσε και θα αναπαρήγαγε ήχο χωρίς να υπάρχει φυσική επαφή ανάμεσα στα κομμάτια που το αποτελούν, και σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος να το πετύχει αυτό θα ήταν να χρησιμοποιήσει φως.
Μετά από χρόνια δουλειάς, ο Russell κατάφερε να κατασκευάσει το πρώτο ψηφιακό / οπτικό σύστημα ηχογράφησης και αναπαραγωγής, δηλαδή το πρώτο CD.
Παρόλα αυτά το CD άρχισε να έχει επιτυχία ως προϊόν την δεκαετία του 1980, όταν η εταιρία Philips άρχισε να το παράγει μαζικά.