.png "English"){kind=small}
Με τη βοήθεια του«ποδηλατομετρό» είναι βέβαιο πως η μετακίνηση των Μοσχοβιτών με τα ποδήλατα θα γίνει πολύ δημοφιλής. Πρόκειται για ένα σχέδιο δημιουργίας κλειστών υπόγειων θερμαινόμενων ποδηλατόδρομωνπου είχε υποβληθεί στις αρχές της πόλης πριν από περίπου τριάντα χρόνια. Σήμερα, πλέον η κυβέρνηση της πρωτεύουσας της Ρωσίας, επαναφέρει το εν λόγω σχέδιο στο τοπικό κοινοβούλιο για διαβούλευση.
Πέρα από τον «θεραπευτικό» του ρόλο, το «ποδηλατομετρό» είναι βέβαιο πως θα βοηθήσει στηναποσυμφόρηση της κυκλοφορίας, δηλώνει ο δημιουργός της ιδέας, μηχανικός Πόλ Ράϊκιν. Τις τελευταίες δεκαετίες το σχέδιο έχει κυκλοφορήσει σε πολλές πόλεις του κόσμου αλλά σε περίπτωση που εγκριθεί από τη Μόσχα, τότε η πόλη θα αποκτήσει ποδηλατομετρό μέσα σε δύο, τρία χρόνια, μας βεβαιώνουν οι συγκοινωνιολόγοι.
«Το βασικό εμπόδιο στην Μόσχα είναι οι χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα, για το λόγο αυτό, εξετάζονται ακόμα και οι πιο απίθανες προτάσεις για να αντισταθμιστεί ο κλιματικός παράγοντας» δήλωσε έγκυρη πηγή στη Διεύθυνση Μεταφορών της Κυβέρνησης της Μόσχας. Το «ποδηλατομετρό» είναι μια από τις πιο εξωτικές ιδέες του μηχανικού Π. Ράϊκιν, κατοίκου πλέον του Ισραήλ, και το σχέδιο είχε υποβληθεί στις τοπικές Αρχές της Μόσχας το 1984-85.
Η συζήτηση για την ποδηλατοκίνηση είχε ανάψει ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 70. Φανατικός υποστηρικτής του ποδηλάτου και δημιουργός του όρου «ποδηλατομετρό» ήταν ο δημοσιογράφος Μιχαήλ Κρουσίνσκι. Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία δικτύου υπόγειων ποδηλατόδρομων στην πόλη, που θα επέτρεπε στους κατοίκους της μεγαλούπολης να μετακινούνται άνετα και ακίνδυνα σε μεγάλες αποστάσεις.
Οι στάσεις του «ποδηλατομετρό» θα έπρεπε να έχουν 1-2 χιλιόμετρα απόσταση μεταξύ τους και να είναι εξοπλισμένες με ανελκυστήρες για δίτροχα μηχανάκια και ποδήλατα. Ανεβαίνοντας στο «μεταφορικό τούνελ», ο χρήστης του «ποδηλατομετρό» θα μπορούσε να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση με ταχύτητα 30 km/h σε στεγνό χώρο και σε θερμοκρασία πάνω από δέκα βαθμούς Κελσίου. Σε ζεστό και ηλιόλουστο καιρό θα άνοιγαν οι θυρίδες εξαερισμού. Επίσης, στο αρχικό σχέδιο προβλεπόταν η χρήση των αποκλειστικά τυποποιημένων ποδηλάτων για την ενοποίηση των μηχανισμών ανύψωσης.
—Τότε το απέρριψαν, σήμερα το συζητούν
Σε συνέντευξή του στον ανταποκριτή των «Νέων της Μόσχας» ο εφευρέτης του «ποδαλατομετρό», Π. Ράϊκιν, είπε ότι πριν από περίπου 30 χρόνια η Μόσχα είχε απορρίψει την υλοποίηση της ιδέας χωρίς να δώσει εξηγήσεις. Αργότερα η πρόταση για «ποδαλατομετρό» τέθηκε και σε άλλες χώρες. Στον Καναδά, ο αρχιτέκτονας Κρις Χάρντγουικ πρότεινε για το Τορόντο ένα παρόμοιο σύστημα μεταφορών που το ονόμασε Ουτοπία, αλλά το σχέδιο βρίσκεται ακόμα στα σκαριά…
Η κατασκευή του ποδηλατομετρό ολοκληρώνεται μέσα σε δύο έως τρία χρόνια, διαβεβαιώνουν τον ανταποκριτή των «Νέων της Μόσχας , οι άνθρωποι της εταιρείας «Ντόρμοστ». Ωστόσο, το κόστος παρόμοιας κατασκευής μπορεί να είναι μεγάλο. Τα τελευταία χρόνια, οι κατασκευές υπέργειων διαβάσεων πεζών σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας έχουν προκαλέσει θύελλες διαβουλεύσεων και έντονες δημόσιες συζητήσεις.
Αρκετά επιφυλακτικοί εμφανίζονται οι εμπειρογνώμονες ενώ εκφράζονται επιφυλάξεις για το κόστος ενός τέτοιου έργου.
Για παράδειγμα, το κόστος μιας τέτοιας διάβασης στην κεντρική λεωφόρο Moskovsky Prospekt στην Αγία Πετρούπολη έφτασε τα 100 εκ. ρούβλια (2,58 εκ. ευρώ). Πάντως, οι εμπειρογνώμονες αμφισβητούν τη δυνατότητα πραγματοποίησης της ιδέας.
«Είναι καθαρή φαντασία, πουθενά στον κόσμο δεν εφαρμόζουν τέτοιες ιδέες», είπε στον ανταποκριτή των ΜΝ ο Επιστημονικός Διευθυντής Μεταφορών του Ερευνητικού Ινστιτούτου Μεταφορών και Οικονομίας Οδικών Συγκοινωνιών, Μιχαήλ Μπλίνκιν. «Η προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στα μέσα μαζικής μεταφοράς, κατέληξε ο κ. Μπλίνκιν.
Πηγή: rbth
