Τον παραδέχομαι τον Τατσόπουλο

της Αναστασίας Λαμπρία

Τι κρίμα που δεν είμαι ψυχίατρος (όχι τηλεοπτικός ψυχίατρος, κανονικός-σοβαρός) να μπορούσα με δυο κουβέντες διεισδυτικές και ακριβείς, να εξηγήσω την κατάσταση. Όχι του Πέτρου Τατσόπουλου. Των αφριζόντων ενοχλημένων, σεμνών και politically correct σοκαρισμένων (όχι των χρυσαυγιτών).  Που δεν ενοχλήθηκαν και πολύ από τον αναστεναγμό του Μένη Κουμανταρέα την ίδια μέρα πάνω κάτω με την τρομερρρρρρρή δήλωση Τατσόπουλου, ότι ο βιασμός που δεχόμαστε από το κράτος είναι χειρότερος από τον βιασμό των γυναικών «γιατί οι γυναίκες μπορεί να τον θέλουν κιόλας». Μπερδεύουμε τις βούρτσες και τις π…ες, το σκληρό σεξ (που φαίνεται ότι πάμπολλοι λιγουρεύονται) με τον βιασμό.

Να δικαιολογήσω τον Τατσόπουλο; Δεν χρειάζεται καν. Για όσους δεν δύνανται παρά να βλέπουν μόνο μία φράση χωρίς το περιβάλλον της, καλά έπαθαν, τι άλλο να περιμένουμε; Είναι τόσο καθησυχαστικό να σταματάμε σ' αυτό που μας βολεύει.  Να καταλάβουν ότι δεν είπε κάτι για να υμνήσει τον ανδρισμό του; Ας γελάσω με την αφέλεια. Δηλαδή αν έλεγε τη φράση  είμαι "ασυγκράτητος γυναικάς κι αυτοί επιμένουν από βλακεία, αδερφή να με ανεβάζουν αδερφή να με κατεβάζουν" θα ταν αλλιώς; Θα επαινούσαμε το ότι κατεδαφίζει την αίγλη του μεγάλου εραστή; Ότι κοροϊδεύει τον εαυτό του; Μα αυτό ακριβώς δεν είπε; Ποιο ήταν το θέμα; Η Χρυσή Αυγή ή η ερωτική ταυτότητα του Τατσόπουλου; Τα δικαιώματα των γκέι μήπως; Where is the drama?

Αυτό που πρωτίστως ενοχλεί στον Τατσόπουλο είναι ότι «δεν μασάει», δεν ασκεί την στρογγυλεμένη-πάει-με-όλους-και-με-όλα  γλώσσα των πολιτικών-δημοσιογράφων-δημοσίων προσώπων. Έχει τη δικιά του και δεν χρειάζεται να την υπερασπιστεί.  Ενοχλούν τα άριστα (ξεχασμένα ή άγνωστα σε πολλούς από μας) ελληνικά του.  Ενοχλεί ότι δεν ασκεί την τεχνική της γνωστής ή και μουχλιασμένης «αριστερής» ρητορικής. 

Είναι  αθυρόστομος  και δεν έχει μάθει την τέχνη της ψυχραιμίας αλλά πόσο μεγάλο ελάττωμα είναι αυτά; Πόσο καταδικαστέα; Είναι μόνο μια πρώτης τάξεως δικαιολογία-επιχείρημα όλων ημών των ανθυποταρτούφων. Να ευχηθώ να σιωπά; θα προτιμούσα να τον παρακαλέσω να επιλέγει αλλιώς σε ποια μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά, μιλάει.

Και εν πάση περιπτώσει για την αντίδρασή του στη φασαρία που ξέσπασε «Βαράτε... Σας υπόσχομαι να μιλάω σαν τον Αβραμόπουλο, υποκριτές του κώλου»  του βγάζω το καπέλλο. ΄(Και το χειρότερο είναι ότι στη θέση αυτή του κ. Αβραμόπουλου συνωθούνται πάμπολλα, αναρίθμητα ονόματα).

http://www.protagon.gr

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών