Προτού οι άνθρωποι αρχισούν να εξελίσσουν τεχνολογίες, όπως τα όπλα, ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τους αρσενικούς ελέφαντες να αναπτύσσουν μεγάλους χαυλιόδοντες. Οι μεγαλύτεροι χαυλιόδοντες αποτελούσαν για τους αρσενικούς ελέφαντες ένα πολύ δυνατό όπλο, για να καθιερώσουν την κυριαρχία τους.
Δυστυχώς, δεν ισχύει πια κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, ισχύει ακριβώς το αντίθετο!
Οι ελέφαντες που έχουν μικρούς ή και ανύπαρκτους χαυλιόδοντες θεωρούνται πια οι πιο ισχυροί στον τομέα της επιβίωσης, καθώς οι υπόλοιποι είναι πιο πιθανόν να βρεθούν στο στόχαστρο των κυνηγών για τα ελεφαντόδοντά τους.
Αυτή η εξωτερική πίεση έχει ωθήσει στην επικράτηση των ελεφάντων χωρίς χαυλιόδοντες, γεγονός που έχει «περάσει» στα γονίδια στο σύνολο του πληθυσμού τους. Αυτό σημαίνει οτι τα μωρά ελέφαντες είναι πιο πιθανό να γεννηθούν με μικρούς ή και καθόλου χαυλιόδοντες.
Σύμφωνα με τον Δρ. Zhang Li, του Πανεπιστημίου του Πεκίνο, το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από την αύξηση του γονιδίου των μη χαυλιόδοντων σε ποσοστό από 2 έως 5 τοις εκατό στους ασιατικούς ελέφαντες και από 5 έως 10 τοις εκατό στους κινεζικούς.