.png "English"){kind=small}
Το όνομα ενός συντάκτη του ΟΝΕΜΑΝ φιγουράρει στην 522η θέση της περίφημης λίστας. Δυστυχώς πρόκειται περί απλής συνωνυμίας. Αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
‘Σβήνω, πεθαίνω, χάνομαι. Τι κάνεις εσύ αγόρι μου σε αυτή την λίστα; Δεν σου έχω πει από μικρός να προσέχεις με ποιους κάνεις παρέα; Και γιατί τόσο καιρό μου έλεγες ψέματα ότι δεν έχεις λεφτά;’. Αυτό ήταν το τηλεφώνημα με το οποίο ξεκίνησε στις επτά το πρωί το Σάββατο μου, με την ‘υστερική’ στην άλλη άκρη του ακουστικού να είναι η 65χρονη μάνα μου, ένα βήμα από το εγκεφαλικό.
‘Όταν δεν σε πιστεύει η ίδια σου η μάνα, τότε πώς να σε πιστέψει ο υπόλοιπος κόσμος;’. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό, μετά το αρχικό 20λεπτο που μου πήρε να την πείσω να σταματήσει να αποκαλεί το περιοδικό -στο οποίο της έδειξε την λίστα δημοσιευμένη η φαρμακοποιός της- Hot Dog, να της εξηγήσω τι στο διάολο είναι το usb (που ο ένας ξέχασε και ο άλλος έχασε) και να της αποδείξω ότι, δυστυχώς, δεν έχω λογαριασμό στην Ελβετική HSBC.
Λίγο μετά ξεκίνησε το πραγματικό ‘γλέντι’, με φίλους και γνωστούς -που γνωρίζουν την μετρίως μέτρια οικονομική μου κατάσταση- να με παίρνουν να μου κάνουν πλάκα ότι μεγαλοπιάστηκα, τον κουμπάρο και λογιστή μου να μου στέλνει συνωμοτικά SMS τύπου ’Μας πήρανε είδηση. Φύγε όσο μπορείς από την χώρα’ και την γυναίκα μου να ‘απειλεί’ να πάρει το παιδί και να πάει να μείνει στην μάνα της στην Αργυρούπολη αν δεν της έδειχνα εδώ και τώρα τα βιβλιάρια καταθέσεων.
Γιατί όντως το να είσαι δημοσιογράφος σε περιοδικά και σάιτ, όπως εγώ, σου ανοίγει αυτή την περίοδο διάπλατα τις πύλες του παραδείσου.
Όλο αυτό που μου συνέβη είναι ένα ‘χάβαλο’ που είμαι βέβαιος ότι επαναλήφθηκε το ΣΚ που μας πέρασε σε αρκετά σπίτια ανά την επικράτεια, καθώς μόνο εγώ ξέρω τουλάχιστον άλλες δυο περιπτώσεις γνωστών μου, τα ονόματα των οποίων εμφανίστηκαν λόγω συνωνυμίας στην λίστα.
Ουσιαστικά, αν το καλοσκεφτείς, το να βλέπεις το όνομα σου στην λίστα Λαγκάρντ, μοιάζει σε πολλά σημεία με το να κερδίζεις το Τζόκερ.
Και στις δυο περιπτώσεις σε θυμούνται φίλοι και γνωστοί, τόσο από το πρόσφατο όσο και από το απώτερο παρελθόν σου. Ενώ η παρουσία δικηγόρου στο πλάι σου είναι απαραίτητη. Στην περίπτωση της λίστας για να ‘καθαρίσεις’ το όνομα σου, στην περίπτωση του Τζόκερ για να κρατήσεις το όνομα σου κρυφό προκειμένου να μην βρεθείς –εσύ ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς σου- θύμα απαγωγής με σκοπό τα λύτρα.
Προσωπικά δεν με χαλάει να υπάρχει μια μερίδα κόσμου εκεί έξω που να θεωρεί ότι ανήκω όντως στους 2059 μεγαλοκαταθέτες που έστειλαν τα ευρώ τους ταξίδι αναψυχής στην Ελβετία (είτε πρόκειται για νόμιμα κέρδη, είτε για προϊόν φοροδιαφυγής).
Πέρα από το ζήτημα prestige που προκύπτει από το γεγονός ότι μου κάνουν ‘παρέα’ δεκάδες εφοπλιστές, βιομήχανοι και εκδότες (λες και είμαι ξαφνικά στο Ekali tennis club ή στους αναπαυτικούς καναπέδες της Αθηναϊκής λέσχης) στο βάθος του μυαλού μου υπάρχει και μια άλλη, πιο πρακτική διάσταση.
Το ότι ποτέ δεν ξέρεις, όπως πάνε τα πράγματα, πότε θα χρειαστεί να ζητήσω δανεικά και από ποιόν.
Και τότε η κατά λάθος συμμετοχή μου σε αυτή την λίστα θα είναι το ‘τυράκι’ για να μπορέσω να αγοράσω στο παιδί μου extra γαλατάκι.
oneman
Λίγο μετά ξεκίνησε το πραγματικό ‘γλέντι’, με φίλους και γνωστούς -που γνωρίζουν την μετρίως μέτρια οικονομική μου κατάσταση- να με παίρνουν να μου κάνουν πλάκα ότι μεγαλοπιάστηκα, τον κουμπάρο και λογιστή μου να μου στέλνει συνωμοτικά SMS τύπου ’Μας πήρανε είδηση. Φύγε όσο μπορείς από την χώρα’ και την γυναίκα μου να ‘απειλεί’ να πάρει το παιδί και να πάει να μείνει στην μάνα της στην Αργυρούπολη αν δεν της έδειχνα εδώ και τώρα τα βιβλιάρια καταθέσεων.
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, με θυμήθηκε μέχρι και μια χαζοβιόλα γκόμενα που είχα στο γυμνάσιο η οποία και μου έστειλε μήνυμα στο facebook ότι ’Μπράβο σου. Πάντοτε ήξερα ότι μια μέρα θα τα καταφέρεις’.
Γιατί όντως το να είσαι δημοσιογράφος σε περιοδικά και σάιτ, όπως εγώ, σου ανοίγει αυτή την περίοδο διάπλατα τις πύλες του παραδείσου.
Όλο αυτό που μου συνέβη είναι ένα ‘χάβαλο’ που είμαι βέβαιος ότι επαναλήφθηκε το ΣΚ που μας πέρασε σε αρκετά σπίτια ανά την επικράτεια, καθώς μόνο εγώ ξέρω τουλάχιστον άλλες δυο περιπτώσεις γνωστών μου, τα ονόματα των οποίων εμφανίστηκαν λόγω συνωνυμίας στην λίστα.
Ουσιαστικά, αν το καλοσκεφτείς, το να βλέπεις το όνομα σου στην λίστα Λαγκάρντ, μοιάζει σε πολλά σημεία με το να κερδίζεις το Τζόκερ.
Και στις δυο περιπτώσεις σε θυμούνται φίλοι και γνωστοί, τόσο από το πρόσφατο όσο και από το απώτερο παρελθόν σου. Ενώ η παρουσία δικηγόρου στο πλάι σου είναι απαραίτητη. Στην περίπτωση της λίστας για να ‘καθαρίσεις’ το όνομα σου, στην περίπτωση του Τζόκερ για να κρατήσεις το όνομα σου κρυφό προκειμένου να μην βρεθείς –εσύ ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς σου- θύμα απαγωγής με σκοπό τα λύτρα.
Προσωπικά δεν με χαλάει να υπάρχει μια μερίδα κόσμου εκεί έξω που να θεωρεί ότι ανήκω όντως στους 2059 μεγαλοκαταθέτες που έστειλαν τα ευρώ τους ταξίδι αναψυχής στην Ελβετία (είτε πρόκειται για νόμιμα κέρδη, είτε για προϊόν φοροδιαφυγής).
Πέρα από το ζήτημα prestige που προκύπτει από το γεγονός ότι μου κάνουν ‘παρέα’ δεκάδες εφοπλιστές, βιομήχανοι και εκδότες (λες και είμαι ξαφνικά στο Ekali tennis club ή στους αναπαυτικούς καναπέδες της Αθηναϊκής λέσχης) στο βάθος του μυαλού μου υπάρχει και μια άλλη, πιο πρακτική διάσταση.
Το ότι ποτέ δεν ξέρεις, όπως πάνε τα πράγματα, πότε θα χρειαστεί να ζητήσω δανεικά και από ποιόν.
Και τότε η κατά λάθος συμμετοχή μου σε αυτή την λίστα θα είναι το ‘τυράκι’ για να μπορέσω να αγοράσω στο παιδί μου extra γαλατάκι.
oneman
