ΔΟΞΑ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΜΗΝΑ Παντελής Θαλασσινός

Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του Χριστού

τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα

εσύ το φως ενός ορίζοντα κλειστού

που το φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα

Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά

και μες στη φλόγα της γιορτής κεράκι λιώνω

φωτογραφίζω αναμνήσεις στη σειρά

να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω

και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω

καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου

σαν παραμύθι να με βλέπεις στ' όνειρό σου

ζυμώνω δώδεκα Χριστόψωμα ζεστά

με της αγάπης τη μαγιά κι άσπρο αλεύρι

να τα μοιράσεις σε παιδάκια γελαστά

να 'χουν να λένε για τη δόξα του Δεκέμβρη

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω

και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω

καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου

σαν παραμύθι να με βλέπεις στ' όνειρό σου